Twan Hendriks is niet iemand die bij de pakken gaat neerzitten. Gediagnosticeerd met ‘Parkinson’ zet hij zich vol energie in voor meer onderzoek naar deze nare ziekte. Zoals het een beeldend kunstenaar betaamt doet hij dat op een creatieve manier. Al doende bezorgde hij vijf Quiet-members een bijzondere dag.

Een ParkinsonGrasveld van 5,3 bij 5,3 meter is wat Twan in gedachten heeft. Hierboven zie je een gemonteerde foto van het resultaat dat hem voor ogen staat. Achter de afmetingen gaat symboliek schuil. “Wereldwijd zijn er maar liefst 53 miljoen Parkinson-lotgenoten, vandaar. Voor het grasveld dat ik ontworpen heb zijn er dan zo’n 300 keramiekfiguren nodig. Die gaan we de komende tijd maken.”

‘We’, dat zijn dan deelnemers aan de workshops, die Twan op een aantal zondagen gaat geven. Tussen 10.00 en 17.00 uur beleven zij in een atelier aan het Wilhelminapark een intense dag vol gastvrijheid, warmte, originaliteit en vakmanschap. En hard werken. “Ja, de mensen moeten stevig aan de bak. Maar van stilzitten wordt niemand gelukkig… rust roest, toch?” lacht Twan.

Dat uitgangspunt herkennen we bij Quiet natuurlijk. En daarom waren we ook blij met het aanbod dat Twan voor ons in petto had. “Ik vind dat het grasveld breed gedragen moet worden, iedereen moet de kans krijgen om een bijdrage te leveren. Voor mensen bij Quiet is het sponsorbedrag van 150 euro voor deze workshop natuurlijk niet op te brengen. Daarom heb ik voor vijf mensen van Quiet een gratis sessie gegeven.”  

Doodstil

Op zondag 20 januari was het zover. Het was een bijzondere ervaring voor de vijf deelneemsters. Henny: “Het is sowieso leuk om samen aan een goed doel te werken, maar ook bijzonder om te ontdekken wat er allemaal bij komt kijken. Je begint met een plak klei en je werkt toe naar een keramiek in de vorm van wuivend gras. Er zijn er zoveel stapjes die je moet zetten… je ziet het onder je handen tot stand komen.” 

     

Die handen – en armen – kregen alleen tijdens de geheel verzorgde lunch even rust. Inmiddels waren de vijf al volledig in de ban van het klei- & keramiekvirus. Nadia: “Op een gegeven moment waren we met z’n zessen zo ingespannen aan het werk dat het doodstil was. Mooi toch?” Een spannend moment voor de kunstenaars-in-spe brak aan toen ze de geboetseerde kleiplaten in de mallen moesten laten zakken. Fysiek echt een uitdaging, en dus schoot Twan (72!) viermaal te hulp; alleen Karin slaagde erin dit zélf voor elkaar te krijgen.   

Aan het eind van de dag was Twan vijf objecten verder met zijn project. “Het mooie is dat iedereen dezelfde opdracht krijgt, en dat de uitkomsten zo verschillend zijn. Uiteindelijk gaan ze samen één grasveld vormen, met op elk onderdeel de initialen van de maker en een nummer gestanst.” 

Fotoshoot

Het kunstwerk zal te zijner tijd worden verkocht aan de hoogste bieder. Daarnaast is er een derde fundingpijler. Alle deelnemers worden door Twan samen met hun creatie op de gevoelige plaat vastgelegd. Al die foto’s vinden, samen met een persoonlijke boodschap van de betrokkene, hun weg naar een boekwerk. Dat krijgt elke deelnemer cadeau, de resterende exemplaren worden verkocht aan mensen die een bijdrage willen leveren. Ook deze dagsluiter werd zeer gewaardeerd. Nadia: “Twan nam er ruim de tijd voor, het was een echte fotoshoot, en op het resultaat mag hij trots zijn. Het was een heel toffe dag, echt áf.” 

   

Nadia en Miriam showen trots hun bijdrage aan het ParkinsonGrasveld. (foto’s: Twan Hendriks)

Meedoen en/of sponsoren?

Wil jij helpen om dit initiatief zo succesvol mogelijk te maken, als workshopdeelnemer, donateur of koper? Of bijvoorbeeld namens een bedrijf een workshop voor vijf personen reserveren? Neem dan contact op met Twan Hendriks, info@kunstwan.nl, of kijk op www.kunstwan.nl? Op vrijdag 25 januari geeft Twan om 20.00 uur een presentatie over het project in De Boomtak aan de Boomstraat 81. Van harte aanbevolen!