Scènes uit 't gewone leven - theaterworkshop
Vanuit Bindkracht10 bestaat de workshop ‘scènes uit ’t gewone leven’. Gegeven door medewerkers van Bindkracht10 onder leiding van theatermaker (en onze oud-vrijwilliger) Marion.
We beginnen met een stuk theater. Een vrouw zit achter een tafel. Ze heeft een tas vol papieren bij zich. Ze lijkt moe en gestrest. Ze heeft gesprekken bij twee hulpverleners.
Bij de huisarts wil de vrouw graag medicijnen omdat zo slecht slaapt. De huisarts luistert half en stelt weinig vragen. Ze neemt een paar keer tussendoor de telefoon op. Ze wordt boos als ze erachter komt dat de vrouw rookt.
De vrouw gaat ook naar de schuldhulpverlening omdat ze veel schulden heeft. Ze is doorverwezen. De vrouw heeft een laptop voor zich. Ze stelt korte vragen aan de vrouw en typt veel. Zelf geeft ze niet echt antwoord op de vragen van de mevrouw. Ze is geïrriteerd als blijkt dat de mevrouw niet al haar rekeningen bij zich heeft omdat ze niet alles kon vonden. Ze wordt boos als ze erachter komt dat de vrouw rookt.
Aan het einde van de scène blijft de mevrouw alleen en verdrietig achter terwijl de hulpverleners steeds een stap verder bij haar weglopen.
Zo moet het dus niet. Er wordt aan het publiek gevraagd of ze willen reageren.
Veel mensen herkennen de situatie waar de vrouw in zit
“Deze vrouw zit zo vast, die weet waarschijnlijk niet waar ze moet beginnen of wat nu precies haar probleem is.”
“Ik schaamde mij altijd ontzettend voor mijn schulden. Zeker voor mijn kinderen vond ik het heel erg. Via een sociaal raadslid kreeg ik een cursus over omgaan met (weinig) geld. Daar merkte ik tijdens dat er veel meer mensen zoals ik waren. Mensen die het nog wel erger hadden. Ik was niet de enige! Sindsdien durf ik veel beter om hulp te vragen.”
Gelukkig hebben sommige mensen ook andere ervaringen.
“Ik herken dit gelukkig helemaal niet. Mijn huisarts is een moordwijf.”
Vanuit de zaal geven mensen tips over hoe het beter kan. Die schrijft Marion allemaal op een grote flap. En of we het anders even voor kunnen doen?
Tips voor de schuldhulpverlener:
- Bedenk hoe je dingen zegt en hoe ze overkomen. “De toon maakt de muziek”
- Gebruik niet zoveel moeilijke woorden. Deze mevrouw begrijpt je duidelijk niet.
- Laat de mevrouw weten dat ze niet de enige is met schulden, zodat ze zich niet zo slecht en alleen voelt.
- Geef de mevrouw een compliment over wat er wel lukt. Focus niet alleen op het negatieve.
Tips voor de huisarts:
- Schrijf niet meteen pillen voor maar probeer uit te vinden waar het probleem vandaan komt.
- Vraag goed door en neem de tijd voor iemand.
- Maak niet een te groot punt van het roken. Deze vrouw heeft veel problemen. Als ze zich beter voelt, komt dat stoppen met roken vanzelf wel.
- Stel de mevrouw op haar gemak.
- Vraag haar waar ze hulp bij nodig heeft. Waarschijnlijk weet ze dat niet. Vraag het toch.
- Geef de mevrouw dat je haar gelijke bent
Deze meneer doet het voor.
Allereerst gaat hij naast de vrouw aan tafel zitten, in plaats van aan de hoge tafel staan. Zo zijn ze op gelijke hoogte.
Tijdens het hele gesprek heeft hij alleen aandacht voor haar. Hij vraagt haar kalm hoe het met haar gaat, luistert en stelt dan een volgende vraag. Ook zegt hij vaak dat hij begrijpt hoe moeilijk het is voor de mevrouw. Hij geeft de vrouw een compliment over alle rekeningen die ze heeft meegenomen. ‘ Nou dit is nog niet alles hoor.’ ‘Dat geeft niet, je bent al op de helft. Dat is een goede eerste stap.’
En ook tips voor de vrouw zelf:
- Uiteindelijk moet je zelf om hulp durven te vragen. Dat is heel moeilijk, maar als niemand weet dat je hulp nodig hebt, dan kan niemand je helpen. ‘Je moet de vuile was eerst buiten hangen voordat iemand m ziet.’
- Probeer duidelijk te zeggen wat er aan de hand is. Laat je niet meteen afschepen.
- Vraag bijvoorbeeld een gesprek met de PoH. Dit is de praktijkondersteuner van de huisarts. Deze kan met je praten en je verder helpen. Ook kun je daar terecht als je even alles van je af moet praten.
- Neem een goede vriend in vertrouwen. Dan ben je meteen minder alleen. Een echte vriend zal je begrijpen en je helpen. Deze kun je ook meevragen naar gesprekken met hulpverleners.
Ook hier is hulp uit het publiek.
De vrouw in de gele trui helpt de mevrouw bij haar gesprek met de huisarts met wat ze moet zeggen. ‘Vertel haar eerlijk waar je allemaal mee zit. Dat je het heel druk hebt, dat je twee pubers op moet voeden en hoe zwaar dat soms is, dat je ook nog veel schulden hebt. En dat je daar vaak wakker van ligt ’s nachts.’
De huisarts reageert begripvol. Ze schrijft geen slaappillen voor, maar kijkt met de mevrouw naar wat ze nodig heeft om minder stress te voelen.
De vrouw in de witte trui speelt een vriendin van de mevrouw. Zij gaat mee naar het gesprek met de schuldhulpverlening. Ze praat de vrouw moed in voor het gesprek ‘samen komen we er wel uit. Je hoeft het niet alleen te doen. Deze mensen kunnen helpen.’
De schuldhulpverlener komt bij ze aan tafel zitten. Samen leggen de mevrouw en haar vriendin uit wat het probleem is. De schuldhulpverlener is rustig en legt de woorden uit die de mevrouw niet begrijpt. Het gesprek verloopt zo fijn dat de mevrouw (op ons advies) haar vriendin daarna ook meeneemt naar de huisarts. Met de vriendin erbij moet ze wel eerlijk vertellen wat er allemaal aan de hand is.
Ook een workshop volgen? Lees er hier meer over.