In ontmoetingscentrum D’n Hof wordt al voor de vijfde keer een groep members van Quiet Den Bosch ontvangen voor een heerlijke avond met een diner in Italiaanse sfeer. In de zonnige ruimte omgeven door prachtige oude bomen staat de feestelijke, met wit tafellinnen ingedekte tafel al klaar. In de keuken is kok Nienke van der Heijden bezig met het voorbereiden van de insalata caprese, met verse tomaat, buffelmozzarella en huisgemaakte pesto. Het voorgerecht is klaar, het wachten is op de gasten.

door Corine Lamers

Ton de Vos, lid van Werkgroep Diaconie Empel, vertelt hoe dit idee is ontstaan. ‘Het motto van onze werkgroep is Oog hebben voor de ander en vanuit deze gedachte zijn we ideeën gaan verzamelen over hoe we dit vorm kunnen geven. Eén van de plannen die daaruit voortkwam was het uitnodigen van mensen voor een uitgebreid diner. Niet iedereen kan zomaar uit eten gaan en het leek ons fijn om wat voor deze mensen te kunnen doen.’ ‘Vervolgens hebben we contact gelegd met Quiet Den Bosch,’ vult pastor Piet de Jong aan. ‘We hebben voor Quiet gekozen omdat hun werkwijze het best past bij onze doelstellingen. Op die manier bereiken we ook daadwerkelijk diegenen die we willen uitnodigen.’

A tavola

Op de avond van het diner halen vrijwilligers de members thuis op en worden ze ontvangen met een feestelijk mocktail en welkom geheten door leden van de werkgroep. Hierdoor kan men in een informele sfeer met elkaar kennismaken, alvorens aan het diner aan te schuiven. Onder de klanken van sfeervolle Italiaanse muziek kunnen de gasten genieten van het voorgerecht, gevolgd door een heerlijke spaghetti bolognese en wordt het diner afgesloten met een huisgemaakte tiramisu. 

Prachtige gesprekken

Tijd en aandacht voor elkaar is op deze avond minstens net zo belangrijk als lekker eten. Daarom serveren de leden van de werkgroep zelf de gangen van het menu uit en schuiven ze regelmatig aan bij het gezelschap, om mee te doen met de gesprekken. Ook voor Lian Gieles is het elke keer weer mooi om te zien wat er aan tafel ontstaat. ‘Binnen tien minuten vertellen mensen hun verhaal aan ons en aan elkaar,. Dat zijn mooie verhalen, maar soms zijn ze ook confronterend, als je hoort hoe een leven ook heel anders kan lopen dan dat van jezelf.’ Dit kunnen de anderen alleen maar beamen. ’Er vinden prachtige gesprekken plaats, soms zijn die ook heel vertrouwelijk. Hier kom je dicht bij de mensen. Het blijkt steeds weer dat het leven grillig kan zijn. Er komt af en toe gewoon pech bij kijken. Je realiseert je dan: het kan ook ons gebeuren.’

Volgende keer weer

Rond negen uur komt er een eind aan het samenzijn. Maar niet nadat elke member een rode roos aangeboden heeft gekregen, als herinnering aan een geslaagde avond. Waarna iedereen weer terug naar huis gebracht wordt. En dan gaan de gesprekken in de auto vaak gewoon verder zegt Louis Melaet. ‘Dan komen de indrukken van de avond en merk je dat wat we organiseren erg gewaardeerd wordt. Laatst noemde iemand het zelfs de mooiste avond van het jaar. Op zo’n moment ben je dankbaar dat je dit mag doen.’ En daar zijn alle leden van de werkgroep het mee eens. Het is duidelijk dat ze er zelf ook energie van krijgen. Misschien komen er in de toekomst nog wel meer mooie initiatieven uit hun koker.