Het eerste wat opvalt als Judy (45) binnenloopt is haar stralende lach en aanstekelijke energie. Het gaat goed met haar en dat is te zien! Judy vertelt hoe het haar nu weer voor de wind gaat, na een aantal zware jaren waarin haar situatie soms uitzichtloos leek.

Door Marianne Jaarsma

Ziek en afgekeurd

Na een lang ziekteproces werd Judy 20 jaar geleden afgekeurd. ‘Volledig arbeidsongeschikt’, was het oordeel van het UWV. Dit had een enorme impact op haar. Judy leefde lang in de overtuiging dat zij helemaal niets meer kon op het gebied van werk en had hierdoor weinig zelfvertrouwen. ‘Als je langdurig ziek bent en niet kunt werken ga je uiteindelijk zelf ook geloven dat je niets meer kunt. Zeker als je door het UWV volledig wordt afgekeurd.’

Dit werd pas echt een probleem toen zij en haar toenmalige partner vier jaar geleden uit elkaar gingen. Door de scheiding stond Judy er financieel alleen voor en van haar Wajong uitkering rondkomen lukte niet. Er ontstonden schulden. Terugkijkend op deze periode geeft zij aan dat zij uit angst en stress onverstandige beslissingen nam.

Schaamte en eenzaamheid

Judy’s wereld werd steeds kleiner. ‘Je hoeft niet veel geld te hebben, maar je hebt wél geld nodig. Ik sloot mezelf thuis op. Als ik werd meegevraagd verzon ik smoesjes om niet te hoeven zeggen dat ik geen geld had om iets leuks te doen. Als anderen aanboden voor me te betalen voelde ik me opgelaten. Je wilt niet zielig gevonden worden. Maar tegelijk heb je wél sociale contacten nodig’. De schaamte en eenzaamheid van toen herinnert zij zich nog goed.

Tóch weer aan het werk

Door aan zichzelf te werken en in therapie te gaan kwam er na anderhalf jaar een ommekeer. Judy’s zelfvertrouwen groeide. Waar ze eerder alleen beperkingen zag, werd het geloof in haar eigen mogelijkheden steeds sterker.

Om aan haar sociale contacten te werken ging ze als vrijwilliger aan de slag, achter de schermen bij RTV Discus. Ze is daar verantwoordelijk voor het boeken van items en de voorbereiding van de opnames voor het Escamp Journaal. En zo kwam Quiet in april 2023 heel toevallig op haar pad! Omdat een collega niet kon, sprong Judy in als verslaggever en was zij degene die eropuit ging voor een interview met Tine Strous - Delaere van Quiet Den Haag.

Kansen bij Quiet

‘Hoewel ik er eerder nooit aan heb gedacht om aan te kloppen bij een initiatief zoals Quiet, werd ik gegrepen door het gesprek met Tine. Ze vertelde over de doelen en activiteiten van Quiet. ‘Quiet is er óók voor mij’, dacht ik. Kort daarna heb ik me aangemeld. De eerste keren dat ik iets kreeg via Quiet moest ik huilen, ik vond het zó lief’.

Quiet bracht Judy nog meer, want al snel na haar aanmelding als member startte zij er ook als vrijwilliger. ‘Omdat ik zelf vrij handig ben met online zaken regelen en werken met computers en apps ondersteun ik bij de workshops ‘digitale vaardigheden.’ Daarnaast spreek ik met members af om te helpen met het gebruik van apps en het beantwoorden van mails. Ook help ik bij het installeren van de Quiet app en geef ik members uitleg over hoe de app werkt’.

Voor ieder mens is het belangrijk om mee te doen. Haar inzet als vrijwilliger bij Quiet geeft Judy een doel. Quiet betekent voor Judy: een plek om te groeien. ‘Niet alleen voor mij maar ook voor heel veel andere members’.

Re-integratie

Het vrijwilligerswerk bleek een opstap naar een re-integratietraject bij Quiet. Met begeleiding van een re-integratiebureau via het UWV is Judy hier onlangs aan begonnen. De komende zes maanden kan zij verkennen waar haar talenten liggen en in welke richting zij zich verder wil ontwikkelen. Dit begint met oriënteren en inwerken bij Quiet.

‘Ik hou niet van stil zitten en afwachten vind ik moeilijk. Dus ik kijk steeds om me heen en spring in waar ik kan. Ik ontvang members, sta hen te woord en bied waar mogelijk hulp. Ik help tijdens inloopochtenden en evenementen zoals de Sinterklaasactie onlangs. Ook ondersteun ik Tine en de andere medewerkers bij verschillende werkzaamheden op kantoor’ vertelt ze. Na de inwerkperiode bespreekt Judy met Quiet en de re-integratiebegeleider de aanpak voor het vervolg van het traject.

Toekomstplannen

Haar financiële zaken heeft ze weer op orde. Judy’s wens is nu een comfortabel leven te kunnen leiden. Dit betekent voor haar: je niet druk hoeven maken om geld en voldoende geld hebben om af en toe iets leuks te kunnen doen. Ze droomt ervan om zich zover te ontwikkelen dat ze uiteindelijk zelfs sponsor van Quiet kan worden.

‘Mijn persoonlijke ontwikkeling staat voorop. Ik ben leergierig, volg cursussen via PEP. Als het even kan, stroom ik straks na het re-integratietraject door naar een betaalde baan. Mogelijk zet ik ooit zelf iets op voor vrijwilligers. Uit ervaring weet ik hoe je zoiets op een goede manier kunt doen en ik hou van mensen, van liefde geven en een lach op iemands gezicht toveren. Het zijn spannende tijden voor me, maar op een leuke en uitdagende manier. De toekomst lacht me toe!’