“De situatie maakt niet jou, jij bent jij met je eigen verhaal”

 

Rose is een vertrouwd gezicht bij Quiet. Met haar vrolijke uitstraling draagt ze bij aan een goede sfeer, bijvoorbeeld bij de wekelijkse inloop. Ze heeft aandacht voor iedereen en biedt een luisterend oor. Rose is één van de meest actieve vrijwilligers. Nu wil Rose andere mensen raken met haar verhaal.  

“Ik wil laten zien dat je je niet hoeft te verbergen als je in armoede zit. Want de situatie maakt niet jou. Jij bent jij met je eigen verhaal, vertelt Rose.

Maar dit was een paar jaar geleden nog niet vanzelfsprekend voor haar. Integendeel. Drie jaar lang wilde Rose zo min mogelijk naar buiten. Uit schaamte. Om geen mensen tegen te komen die vragen zouden stellen. 

Rose:“Toen ik nog minderjarig was, moest ik vluchten door de oorlog. Ik kwam in Nederland en had niets, maar kon mijn leven gaan opbouwen. Ruim 20 jaar heb ik met veel plezier in het ziekenhuis gewerkt na mijn opleiding verpleegkunde. Toen werd ik ziek.” Uit onderzoek bleek dat Rose een chronische ziekte had en fysiek nog verder achteruit zou gaan. Zij moest stoppen met werken. Rose: “Als je een oorlog hebt meegemaakt, denk je daarna bij alles dat het wel meevalt. Ik had klachten, maar wilde niet accepteren dat ik ziek was.” 

Door haar ziekte ging ook  haar inkomen achteruit en had zij veel minder geld om voor haar kind en zichzelf te zorgen. “We konden niet meer doen wat daarvoor nog wel normaal was. Op vakantie gaan met mijn zoon en bijvoorbeeld  eten kopen waar ik trek in had.”

Rose wilde niet dat haar omgeving anders naar haar ging kijken. De lockdowns in de coronaperiode waren een uitkomst, want dan viel het niet op dat ze binnen bleef. 

Een keerpunt kwam toen ze uit interesse naar een bijeenkomst ging op de Dag van de Armoede. Daar kreeg ze een folder over Quiet. Die nam ze mee naar huis. Rose: “Veel later bij het opruimen kwam ik de folder weer tegen. Ik was al drie jaar thuis. Nog steeds dacht ik dat armoede niet over mij ging, maar ik besloot toch contact op te nemen.”

Rose werd op haar gemak gesteld en werd member bij Quiet. Ze ging koffiedrinken bij de inloop. “Ik dacht dit is niks voor mij. Maar iedere keer dat ik ging zag ik dat mensen echt geïnteresseerd waren in mij. En ik luisterde ook naar verhalen van anderen. Met jou kan ik heel goed praten werd er gezegd. Het was een wisselwerking en ik merkte dat ik ook iets kan betekenen voor anderen.’

Van het één kwam het ander. Rose werd gevraagd om mee te flyeren. Dat leidde meteen tot meer  aanmeldingen. Dus werd gevraagd of ze mee wilde helpen bij het inschrijfteam. En omdat ze bij uitjes zo goed kon entertainen en begeleiden werd ze ook benaderd voor het activiteitenteam. 

Rose voelt nu geen schaamte meer. Ze maakt er het beste van en probeert anderen te stimuleren dat ook te doen.

“Ik doe nu wat ik eerder ook deed. Als ik naar de inloop bij Quiet ga kleed ik me mooi aan omdat het een uitje is. Als ik met mijn zoon op maandag ga eten bij Plan A (georganiseerd door Huis van Compassie) ben ik blij dat wij wekelijks uit eten gaan, want wie van de mensen die hij kent gaan er elke week uit eten? Ik ging de verpleging in omdat ik mensen wilde helpen. Nu help ik mensen ook. Mentaal voel ik me goed. En ik heb nog veel ideeën voor wat we bij Quiet kunnen doen!”

In 2023 trad Rose zichtbaar naar buiten. Zo stond ze op het podium bij het Lustrumsymposium, was ze regelmatig op social media te zien en werd ze door Henk geïnterviewd voor een podcast: