Esmeralda: “Met mijn handen in de aarde wordt mijn hoofd leeg”
Een groep members van Quiet kon een seizoen lang verse (onbespoten) groenten oogsten op Het Heerlijke Land. En er werd ook meegewerkt. Voor iedereen was er wel wat te doen.
Esmeralda werd een vertrouwd gezicht op het land. Wekelijks was ze in weer en wind aan het werk. Ze vertelt waarom…
Liefde voor natuur
Esmeralda: “Ik vind het heerlijk om buiten bezig te zijn, ook in de kou. Met mijn handen in de aarde wordt mijn hoofd leeg. En het is leuk om samen bezig te zijn. Ik kan slecht pauze houden, maar met gelijkgestemden die ook van natuur houden is dat leuk.” Ze vervolgt: “Deze plek is ook bijzonder om wat er allemaal gebeurt. Er is zoveel negativiteit in de wereld, maar Het Heerlijke Land zorgt voor optimisme over de toekomst en waar we heen moeten.” Dat ze in Hatert woont maakt het extra makkelijk, want het is om de hoek. “Van een stadse omgeving ben je ineens in de natuur.”
Ook in Hatert was Esmeralda al actief met een moestuin. Samen met buurtgenoten werd er een buurtmoestuin gestart. Een mooi initiatief, maar het zorgde soms ook voor kopzorgen. Die heeft ze niet op Het Heerlijke Land, waar de verantwoordelijkheid voor het reilen en zeilen bij de 2 tuinders ligt. Maar in haar eigen buurt blijft ze bezig. In de bieb van Hatert is ze in 2022 de ‘zadenbibliotheek’ gestart en die wordt door haar beheerd. Esmeralda: “Je kunt zaadjes van je eigen planten brengen. Iemand anders kan ze dan gratis meenemen. En de bedoeling is dat je dan vervolgens van je beste plantje weer zaadjes terugbrengt.” In de praktijk gebeurt dat laatste nog niet zo vaak, maar dat vindt Esmeralda niet erg: “Het gaat erom dat je met elkaar deelt; sommige mensen hebben meer te geven dan anderen. Het moet ook nog een beetje groeien bij de mensen. Waarom dure zaden kopen als je massa’s zaden in je eigen tuinplanten hebt zitten?”
Het Heerlijke Land krijgt nu even een winterstop, maar Esmeralda hoopt in het voorjaar weer van de partij te zijn.
Langdurig afhankelijk van een uitkering
“Ik ben al ongeveer 30 jaar afhankelijk van een uitkering”, vertelt Esmeralda. Liever had ze betaald werk gehad, maar het liep anders. Door ingrijpende gebeurtenissen in haar jeugd moest ze voortijdig stoppen met haar studie in Nijmegen. Na een intensief intern hulpverleningstraject leek het beter te gaan en ging ze weer zelfstandig wonen. Maar na een paar maanden merkte ze dat het niet goed ging. Esmeralda: “Ik was heel erg moe. Daardoor kon ik bijna niets meer.” Er volgde een moeilijke periode die 10 jaar zou duren. “Ik weet nu dat het kwam door chronische depressie. Maar dat wist ik toen niet. Het vertaalde zich bij mij heel fysiek.”
Een goede buur hielp haar op het dieptepunt van deze periode met boodschappen en allerlei zaken en zorgde voor medicatie die de huisarts als laatste redmiddel adviseerde; kalmerende middelen en antidepressiva. Als dat niet zou werken, zou ze in het ziekenhuis moeten worden opgenomen. “Maar dat wilde ik niet, want ik had een kat Whiskey en die was het zonnetje in mijn leven waardoor ik het volhield. Ik zou niet zonder hem naar het ziekenhuis willen. Maar gelukkig kwam het niet zover. De medicatie bleek te helpen!”
Daarna ging het met vallen en opstaan steeds beter met Esmeralda. Ze kreeg een relatie en pakte weer een studie op.
“Ik ging Toegepaste Psychologie studeren in Deventer. Om de studiekosten te betalen leende ik geld bij mijn vriend. De relatie hield geen stand, maar in 2016 haalde ik mijn diploma! Ik was zo blij! Binnenkort heb ik na een aflossing van 9 jaar de lening bij mijn ex afbetaald. Ook dat is een mijlpaal om te vieren.”
Esmeralda zou graag betaald werken in haar vakgebied, maar het is tot dusver niet gelukt hier werk in te krijgen. En fulltime werken is te belastend. Maar ze is een bezige bij. Esmeralda:
“Ik zet mijn ervaringen graag in voor anderen. Zo heb ik een lotgenotengroep begeleid bij De Kentering. Maar het liefst ben ik actief buiten bezig. Daar krijg ik meer energie van, dan van hoofdbezigheden.”
Kwetsbaarheid en kracht
Dat je leven niet over rozen gaat als je in armoede leeft, daar weet Esmeralda alles van.
“Je voelt je vaak kwetsbaar, omdat je steeds met je situatie wordt geconfronteerd. Bijvoorbeeld in contact met instanties.
Of omdat je voor moeilijke keuzes komt te staan. “Mijn kat werd heel ziek en ik werd in het weekend doorgestuurd naar een dierenkliniek. Helaas moest ik mijn kat in laten slapen. Dat was verdrietig genoeg, maar als klap daarbovenop bleek de rekening daarvoor 600 euro te zijn. Hierdoor had ik geen reserve meer toen mijn koelkast vlak daarna stuk ging. En dan wordt het stressen en ligt de depressie zo weer op de loer.”
Als member van Quiet maakt ze ook gebruik van de aanbiedingen die worden gedaan. Zo ging ze pas naar een dansvoorstelling en kon een introducee meenemen. Esmeralda: “Ik vind het superstoer als ik zelf iemand kan uitnodigen en dat ik eens iets kan geven. Want je bent altijd in die andere positie."
"De leuke dingen die Quiet aanbiedt, zijn de extraatjes in mijn leven waar maar weinig van is. Je geniet zoveel meer wanneer je het zelf niet kunt aanschaffen! En het is zo’n fijn gevoel dat je weet dat de organisatie die het je aanbiedt het je gunt. Dat vind ik er heel mooi aan.”